Vijgen

bijna 10 jaar geleden hebben we een vijgenboompje in de tuin geplant; ik vind het vijgenblad zo mooi en het doet me aan Nepal denken waar midden in ieder dorp een grote vijgenboom staat. Tegen alle verwachtingen in doet ons boompje het nog best goed op onze schrale zanderige bosgrond! Dit jaar spant echter de kroon: we hebben zoveel vijgen dat we er niet meer "tegenaan" kunnen eten - tijd voor structurelere recepten - vijgentaart? vijgenjam? Op internet kwam ik iets tegen met sinaasappelrasp en walnoten - jammie!

De ezel heette Max

Het avontuur met Max zit erop: op 3 augustus hebben we de auto bij de ezelstal geparkeerd en kregen we na een instructie Max mee. Beladen met de eerste picknick op naar de chambre d'hote waar we al een nachtje hadden geslapen. Tuurlijk is het wandelen met een ezel toch net even anders dan met de hond: ook al ruikt hij ook graag aan zijn collega's uitwerpselen en legt hij er op z'n tijd graag wat naast. Verder lust hij graag een hapje klaver op zijn tijd en bij stijle stukjes moet hij ook af en toe even puffen! Maar het tempo ligt net zo hoog als van de kinderen en die vonden het dan ook fantastisch!

We hebben een prima week gehad met Max en het afscheid viel ons dan ook zwaar! De kinderen willen allemaal een mooie foto van Max op hun kamer habben.

Super adresje voor een paar nachten

Om de zwarte zaterdag voor te blijven hebben we een paar nachten gelogeerd bij de chambre d'hote van Christof en Chistien: http://www.lachastanha.com/ Wij waren zeer verrast door hun gastvrijheid en hun prachtige huis. De kinderen waren op hun beurt verrast door het prima zwembad, de schommel, glijbaan, fietsjes, pingpong tafel, sterrenkijker etc.... Tja en als de kids zich vermaken dan hoeven wij alleen dat biertje uit de koelkast te pakken en ons met een boekje op een ligstoel "terug te trekken"....